Geçmiş zaman türk komedi filmleri

Evet.Türk komedi filmleri dediğimizde aklımıza hemen en sevdiğimiz kişiler gelir.Herkesin komedi anlayışı muhakkak farklıdır.Öyle komedi filmleri vardır ki sadece anlayanlar yani hiciv ve taşlamadan anlayanlar gülebilir. Komedi filmleri sadece güldürmez. Düşündürür de. Ağlatır da..
Şimdi geçmiş zamana bir yolculuk yapalım ve Türk komedi filmlerinden şöyle bir yelpaze açalım.

 Türk Sineması’nda ilk komedi filmi serisine  1917 yılında başlanmıştır. Yönetmenliğini Hüseyin Şadi Karagözoğlu‘nun yaptığı Bican Efendi Vekilharç isimli 1917 yapımı Türk komedi filmi büyük ilgi görünce, 1921 yılında Bican Efendi Mektep Hocası ve aynı yıl içerisinde Bican Efendinin Rüyası isimli Türk komedi filmleri çekilerek gösterime girmiştir.(Alıntı 100YÜZ)

1933 yılında  bir sosyete dolandırıcısının güldürüsü olan

Naşit Dolandırıcı filminde tuluat oyuncusu Naşit Özcan başroldedir. Yine tuluat geleneğinden yetişen İsmail Dümbüllü Şadan Kamil'in yönettiği Dümbüllü Macera Peşinde (1948) ile sinema filmlerine başlamıştır. Dümbüllü Sporcu (1952) Dümbüllü Tarzan (1954)gibi filmlerde halk komedisi yıldızı haline gelmiştir

1957 yılına kadar Türk sineması sa kendi komedi filmlerinde bir düzey yakalamıştır.Bu dönemde yani 1957 de Atıf Yılmaz'ın Gelinin Muradı filmi ilk kez bir kasaba komedi örneğini sergilemiştir.Bundan sonra artık salon filmleri de gösterilmeye başlanmıştır.

1960'lı yıllar güldürü tiplerinin ortaya çıktığı yıllardır. Cilalı İbo, Adanalı Tayfur ve Turist Ömer birer halk kahramanı olmuşlardır. Onların filmlerinde sınıfsal çelişkiler ve toplumsal taşlamalar görülmemektedir. Komik olan davranışlarıdır. Durum komedisi ve karakter komedisine birer örnek oluşturmaktadırlar. Yönetmen Hulki Saner'in en uzun soluklu başarısı Sadri Alışık'ın canlandırdığı Turist Ömer tiplemesi olmuştur. 1960 yılında başlayan seri 10 yıl devam etmiştir. Bu filmlerde oturtulmuş bir öykü olmadan, skeçler birbirini izlemektedir. Argosu, esprileri ve hareketleriyle dönemim kahramanı olmuştur  Turist Ömer sokaktaki adamdır. Pejmürde giysileriyle, selam verişiyle sokaktaki kahramanın simgesidir.

Pejmürde, gariban giyimli, iyi kalpli bir serseridir. (Alıntı Mehmet  Arslantepe)

Bundan sonraki 10 yıllık bir zamanda erotik film furyası başlamış olsa da yinede bir kaç tane komedi filmleri çekilmiştir.Azi Nesinin Yaşar ne yaşar ne yaşamazı ile başlayan yeni bir süreç başlamıştır.Ve nihayet 1975 Türk sinemasının komedi dalında parlamaya başladığı yıldır.Rıfat Ilgaz'ın o güzel kaleminden beyaz sayfalara dökülen Hababam Sınıfı eseri sinema filmi olarak izleyici karşısına çıktı.Kemal Sunal başta olmak üzere bütün kadro başımızın tacı oldu.Minür Özkul,Adile Naşit,Tarık Akan,Ayşen Gruda,Halit Akçetepe,....Biraz argoda olsa ağızlarında hiç ötekileştirmedik. Hep sevdik hep güldük hep düşündük.Türk sinemasının en uzun ve en uyumlu çifti Metin Akpınar ve Zeki Alasya'dır.İkisi harika filmlerde rol almışlar ve kendilerini bizlere kabul ettirmişlerdir.Tuluat geleneğinden gelmişlerdir. Tiyatronun tozonu yutmuş oyunculardır bunlar.Birde İlyas Salman vardır ki renk katmıştır filmlere..Hulusi Kentmen zengin patron sevecen baba rolleriyle yüreğimize kazınmıştır.

Daha sonraları filmler köşe dönmecelere kandırmacalara kısa yoldan zengin olmalara değinerek farklı bir yol izlemiştir.

Banker Bilo (Ertem Eğilmez, 1980): Dolandırılan bir köylünün hikayesi.

 Gol Kralı (Kartal Tibet, 1980): Futbol yıldızı olmak isteyen taşralı saf bir gencin hikayesi. 

        Talihli Amele (Atıf Yılmaz, 1980): Bir inşaat işçisinin reklam yıldızı olması ile çağdaş yaşamın taşlaması. 

 Zübük (Kartal Tibet, 1980): Sıradan bir vatandaşın üçkağıtcılıklarla bir politikacı olmasının hikayesi. 

Namuslu (Ertem Eğilmez, 1984): Bir mutemetin hırsız damgası yedikten sonra itibar görmeye 

başlaması. 

 Çıplak Vatandaş (Başar Sabuncu, 1985): Reklam yıldızı olup büyük paralar kazanan fakat sonunda gerçekten aklını kaçıran bir vatandaşın hikayesi anlatılır. 

Züğürt Ağa (Nesli Çölgeçen, 1985): Topraklarını satıp İstanbul'a gelen ve yalnız kalan bir ağanın hikayesi anlatılır. 

Değirmen (Atıf Yılmaz, 1986): Osmanlının son dönemindeki yozlaşmayı espirili bir şekilde ele alarak keskin ve düzeyli bir taşlama yapılır.

     Muhsin Bey (Yavuz Turgul, 1986): Geçmiş değerleri korumaya çalışan bir müzik organizötörünün yozlaşan müzik piyasasındaki mücadelesi anlatılır.

Selamsız Bandosu (Nesli Çölgeçen, 1987): Kasabadan yola çıkarak ülkenin genelini anlatan, toplumsal eleştirici bir filmdir. 

Arabesk (Ertem Eğilmez, 1988): Eski Yeşilçam melodramlarını absürd bir şekilde ele alır